به هر تار جانم صد آواز هست.

گوش کن، بر تارهای دلم زخمه میزنم. زیباترین شعر دنیا را با واژه های دلم سروده ام، زیباترین نت ها را بر گوشه گوشه دلم نوشته ام ، بیا مرا بخوان، بیا مرا بخوان، از حرف پرم و از زخم . از عطش، از حسرت، از خاطره . آه از این واژه واپسین . وای از این کوله باری که به دوش میکشم، گاهی بر زمینش میگذارم، نفسی تازه می کنم، امیدی میسازم، زخمی را به نوازش التیام می بخشم، و باز نجوایی، هُرم آتشی ، بارقه ی نوری . نمک بر زخمی. آه از این واژه واپسین.